Dat Wattenmeer

(Op Platt översett vun Hans-Jürgen Mewes un sie Fruu ut Ramstedt)

is een vun de letzten wietgohend naturbeloddene Grotlandschaften in de Meern vun Europa. Disse eenmolige Küstenregion stellt de grötzte tosommenhangende Wattenlandschaft vun de Eer dor.

Dat Wattenmeer vun de Nordsee lich in de Wirkungsbereich vun Ebbe und Flot (Gezeiten), is 450 km lang un bit to 20 km breet und lich twischen Esbjerg in Dänemark in Norden un Den Helder in Holland ganz in Westen.

Dat Watt (frieliegende Meeresboden) ward tweemol an den Dach vun´t Hochwater överflotet un ward biet torüchgohnde Hochwater wedder dröch, wobie dat Water oft dörch deepe Rüns (Furchen, Priele) aflopen deit. De tietliche Afstand twischen Hochwater un absolute Ebbe betrich 6 Stün un 12 Minuten.

Grote Deele vun´t Wattenmeer sünd as Nationalpark utwiest. Dat schützenwerte Gebiet is in dree Zonen opdeelt. De Gebiete vun de Zone I stohn ünner een besondere Schutz. Disse Zone sull wietgohend nutzungs- und störungsfrie sien. De Definitionen vun de Zonen II un III sünd entspreckend afstuft. De Grenzen vun de Nationalpark sünd nich eenhietlie. So fang tom Bispeel in Schleswig-Holsteen de Nationalpark in een Afstand vun 150 Meter vun de Küstenlinie un de Insuln an. In Niedersachsen dorgegen sünd de Küstenregionen un de Soltwischen inschlotten.